ΥΠΕΡΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2021
γάλα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου άδειαζαν τα χωριά
και οι πόλεις, ένας ολόκληρος κόσμος μετακινούνταν στους
αμπελνες Ήταν η χρυσή εποχή της σταφίδας . Ετσι όπως ξε-
χείλιζαν τα κοφίνια, ξεχείλιζε και ο πλούτος Πηγή ζωής η άμ-
πελος . Και η ελληνική σουλτανίνα, περιζήτητη.
Ο επόμενος μήνας ο Σεπτέμβρης, ήταν πάντα ο μήνας του
ληνού . Μόνον όποιος αξιθηκε να μπει ξυπόλητος σε πατη-
μ' έρωτα τσάκισμα αποκρίνουνταν στο κορασένιο κλάμα
Και στις αυλές των νοικοκύρηδων βογκούσα ανταρεμένα,
ξεχειλισμένα κρασοστάφυλα, πολύβουα πατητήρια
Άντρες ξανθοί, θεόρατοι, γυμνοί μες στο ληνό λαχτίζαν
κι αντζοπηδούσα , απ' τον αψό θυμό του σταφυλιού κρουσμένοι.
Τα κρεμαστά χοντρά μουστάκια τους το μούστο κρασο στάζαν
και τ' ακροτσάμπουρα μπερδεύουνταν στα γένια, στις μασκάλες
και χύνουνταν πηχτός απ'τον αυλό μες στο δοχειόν ο μούστος.
τήρι μπορεί να κατανοήσει τις εικόνες που μεταφέρει ο Κα-
ζαντζάκης στο έργο του:
Οδύσσεια, Ψ 380-391
Παλιός ξαναγυρνάει τρυγομηνάς κι αστράφτει η γαύρα Κρήτη
αγουρόστηθη, ζεστή, τραγανερή καταμεσός πελάγου
Την ρα αυτή ροδοκοπούν στο φως οι πέρφανές της ργες
και τα παρθένα της τα κράκουρα τ' αγκαθωτά γελούνε
ανάμεσα στις πολυσέβαστες τις τρεις μεγάλες Μάνες
λάμπει σα νιούτσικη παιχνιδαρού χρουσομαλλούσα λάμια ..
Αλήθεια, δεν σας θυμίζει κάτι από τον Όμηρο; Τη χαρά και
την αναγάλλια, το τραγούδι και τον έρωτα. Εδ, βέβαια, ο τρύ-
γος προσαρμόζεται στις ανάγκες της πλοκής , οι στίχοι βρί-
σκονται κάπου προς το τέλος της Καζαντζακικής Οδύσσειας.
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Μεγαλοκαστρινός ποι-
ητής δεν μεταφέρει μεταπλασμένες τις εικόνες που είχαν αν-
τικρίσει τα παιδικά του μάτια στο Κάστρο, στους Βαρβάρους
στους τόπους όπου έζησε και γνρισε τον κόσμο;
Οδύσσεια, Ψ 362-367
ιοι κατεχάροι νιο, που του ληνού σταφύλια κουβαλούσαν
τα ολόπικρα λουβιά του τραγουδιού ξεφύλλιζαν και βρίσκαν
γλυκό καρπό μες στην καρδούλα τους τα διδυμάρια στήθια
παίρνα αρπαχτά το θλιβερό σκοπό , και σειντας τα σγουρά τους
23
